donderdag 4 juni 2009

Column van Anna


Hartjes op het stemformulier

Ik heb hartjes getekend op het stemforulier. Laat ik het meteen toegeven. Het was een natuurlijke aandrang, ik kon er niets aan doen. Een rood potlood voert me terug naar de jaren dat ik leefde in het schemergebied tussen kind en puber. Altijd verliefd. Op de buurjongen, op drie klasgenoten tegelijk, op de zanger van Europe (!).
Een rood potlood gebruikte je om hartjes mee te tekenen. Later kwamen de gekleurde pennen die roken naar aardbei of kers. Mijn dagboeken staan er vol mee.
Ik ben van de generatie die nog nooit een politieke keuze maakte met een potlood. In mijn tijd hadden ze stemmachines; je drukte op een knop en het apparaat wist op wie je gestemd had. Heel vernunftig was dat.
Vandaag dus mijn eerste ervaring met een rood potlood in het stemhokje. Toen de rand hartjes af was, heb ik gedaan wat ik moest doen: kiezen voor Europa.
En ik kan u zeggen, het viel me tegen. Zoveel namen! Allemaal moest ik ze doorstrepen. Behalve die ene op wie ik stemde.
Raar systeem.

Geen opmerkingen: