Ikea, bedankt!

Prachtige taferelen waren het, aan de tafel van Barend & Van Dorp. De hoogtijdagen van de LPF: een manisch-depressieve Winnie de Jong die emotioneel alle kanten uit stuiterde, een al snel met pek en veren naar buiten gedragen uitgever van onduidelijke blaadjes, de eeuwige goedzak Mat Herben en een hele stoet heel erg foute vastgoedcowboys. Zo’n circus, dat maak je maar eens in je leven mee.
Dat denk je dan. Maar Nijmegen heeft de Stadspartij én raadslid Bea van Zijll de Jong, die zelf ook een politieke partij is, al noemt ze zich Stadspartij – en blijft dat doen – terwijl haar eigen naam volgens haar veel bekender is. Andermaal smullen als ook dit zaakje met donderend geraas in elkaar stort. De website is al dood en begraven, de partijcomputer is geblokkeerd, de kasten zijn afgesloten. Dat ruimt lekker op. Van de hele inventaris is alleen een stoel over.
Die stoel is van mij, zegt de voorzitter die tevens het hele bestuur zo niet de ganse vereniging is. Parkeren bij Ikea is een ramp. Vandaar waarschijnlijk dat hij enkele jaren geleden 8 mille in de partijkas stortte en daarmee een gerieflijke zetel in de gemeenteraad kocht. Nu de bewoner van die zetel bij het CDA is ingetrokken, wil hij zijn stoel terug. Logisch.
Maar aangezien Van Zijll de Jong niet in de raadsvergaderingen kan blijven staan totdat het CDA haar in 2010 een van de eigen zetels aanbiedt, is dat geen optie. Dus dan maar het geld teruggeven. Moet geen probleem zijn. Volgens de voorzitter blijft Boegbeeld Bea alleen maar zitten omdat ze de 1.800 euro per maand die ze daarmee verdient, hard nodig heeft. Dat is niet waar, zegt ze, ik doe het alleen vanwege mijn morele verplichting aan mijn kiezers. Ze kan het geld dus wel missen, en die stoel terugbetalen! Misverstand opgelost. Het komt dus wel weer goed met de Stadspartij Van Zijll de Jong.