Net in de bus getrakteerd op een heerlijke dialoog tussen twee tieners. Eentje die leek op jongere broertje van Robin van Persie en de ander kon een achterneefje van Michael Chang zijn geweest, met een blauwe baseballpet. Het kwam er op neer dat dit sportief ogende stel het maar moeilijk vond de ware te vinden. Knap moest ze zijn, maar vooral aardig en lief. Achgut toch, zo jong en al zulke zorgen.
Opmerkelijk was dat ze beiden vonden dat hun ouders het vroeger gemakkelijker hadden gehad die ware te traceren. Die hoefden namelijk geen tijd te verdoen aan internetten en hoefden niet uren te chatten om temidden van zovelen iemand te vinden die ongeveer paste bij het eigen profiel.
En dan kon het nog steeds tegenvallen.
Kleine Van Persie zei dat hij een meisje na een half jaar chatten had ontmoet en toen ze elkaar eindelijk live zagen viel dat zwaar tegen. Ze zei alleen maar dingen die hij niet wilde horen. Hij wilde niks met haar pratende alter ego te maken hebben. Veel shit kwam er uit die meid. Zo zei hij dat. De ware bleek een valse.
Het valt niet mee jong te zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten