Lobby is mijn hobby

Je zoekt een burgemeester. Wat voor vent (of vrouw) wil je dan hebben? Vaste prik in de profielschets waarmee de sollicitant de maat wordt genomen: iemand die weet hoe de hazen lopen in Den Haag, een netwerk heeft en dus effectief kan lobbyen (= geld ophalen) voor de stad, die vanaf het moment dat de ambtsketen om zijn nek hangt, zíjn stad is.
En zo kregen wij Thom de Graaf. Oud-minister, veel betere lobbyer kun je het niet hebben. Dachten we.
Maar nu. Oud-gedeputeerde en Nijmegenaar Ton Doesburg –goeie peer, zelfs in ruste nog in de bres voor zijn stad – haalt woest uit naar Den Haag omdat die bijna al ons geld in de Randstad steekt.
Als lobbyist grijp je zelfs in je slaap zo’n uitnodiging om ook voor het belang van je stad op te komen, met beide handen aan. Sluit de rijen, te paard, op naar Den Haag. Maar nee. Hij neemt het op voor de Randstad!
Zijn D66-vriendje Pechtold is volgens de peilingen nu al goed voor veertien Kamerzetels. Die heeft straks ouwe rotten nodig voor op het Haagse pluche. Maar dat terzijde.