iPod
Alsof ik in mijn eigen videoclip zit. Het thema: jonge melancholische vrouw op weg naar een feestje. De mensen op de roltrap van station Arnhem praten en bewegen. Ik versta niet wat ze zeggen. Geen idee bij wie ze op bezoek gaan. Ik zit achter een raam in de trein naar Amsterdam en kijk. We staan stil.
Sinds een paar dagen heb ik de iPod op mijn telefoon ontdekt. Mijn broer heeft me laten zien hoe ik muziekjes kan downloaden. Van een Oekraïense site, want goedkoop. De Oekraïenen hebben me heel gelukkig gemaakt. Het romantische plingelmuziekje dat ik al jaren mooi vind, maar altijd weer van de radio is voor ik heb kunnen horen wie de artiest was, zit in hun platenbak. Het blijkt de soundtrack van American Beauty, weinig vrolijke film.
Met de plingeltjes in mijn oren droom ik richting Amsterdam. De donkere jongens op station Amsterdam-Amstel die in een groepje bij elkaar hangen, lijken perfect gecast voor mijn videoclip. Uit de trein loop ik naar het pontje. Het regent zachtjes. ‘NDSM-werf’ staat op een geel bordje bij de boot. Mensen met fietsen en tassen stappen op. Ik bekijk de gezichten. Sta in het midden. Alweer stil.
Aan de overkant van het IJ ligt een duikboot op het water. Zwart. Daarachter oude fabrieksgebouwen. We kabbelen langzaam dichterbij. Prachtig decor. Ik zet voet aan wal en loop langs graffiti en kunstwerken van verroest staal. Denkend aan een mooie warme avond, even geleden. Open dan de deur van de loods waar het feestje is. Hang de hoofdtelefoon in mijn nek, zoen een meisje en loop de drukte in. De deur gaat dicht. Muziek glijdt weg. Laatste shot.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten