vrijdag 5 december 2008
Uit het dagboek van Anna
In bad met Mr. Woo
De witte kangoeroe zit in bad. Liefdevol spoelt Nicky hem met warm water af. ‘Eens per week badder ik hem’, vertelt ze tegen de camera. ‘De modder klit aan zijn vacht en in de winter vriest dat vast. Hij zou longontsteking kunnen krijgen.’
Met een gestreepte handdoek woelt ze de kangoeroe lekker droog achter zijn oren. Mr. Woo – zo heet het beest – blijft keurig op zijn achterpoten op het badkamerkleedje staan.
Ik betrap mezelf erop dat ik met open mond zit te kijken. Animal Planet, de nieuwste ontdekking in onze UPC verrassingsdoos. De Amerikaanse Nicky lijkt bij haar volle verstand. Ze is een aantrekkelijke vrouw. Haar huis fungeert als asiel voor maffe beesten.
De kangoeroe lijkt als twee druppels water op die in Druten. Daar kwam de albino vorig jaar als een verrassing. Baby Janske stak eerste een witte poot uit de buidel, toen haar kop en op een dag huppelde ze als een spookje naast haar moeder.
‘Ik heb Mr. Woo acht maanden lang op mijn buik gedragen’, vertelt Nicky. ‘Omdat ze wit was, werd ze door haar moeder verstoten.’
Die blik! Ze houdt echt van Mr. Woo. Tranen in mijn ogen.
In Druten was de albino gewoon welkom in de buidel. Hoefde daarna nooit in bad. Toch denk ik dat Mr. Woo beter af is.
Nicky draagt hem in haar armen de trap af. In de woonkamer loopt een jonge hond. Mr. Woo moet aan hem wennen. Op hoge poten springt hij nieuwsgierig om zijn nieuwe vriendje heen. Nicky geniet. Ik begin haar te begrijpen.
De mooie vrouw laat de twee alleen. Ze wandelt naar de schuur. Het is tijd om de kerkuil uit te laten. Anders wordt die depressief.
Onbedoeld knik ik. Het is goed Nicky. Ik loop een stukje met je mee.
Bekijk ook de videocolumns van Anna
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
nice blog,well done.
Een reactie posten