NEC naar Moskou

Hoezo klagen over een klusje aan de Oranjesingel? Onze Moskouse correspondent zond ons dit beeld, in de aanloop naar het bezoek van NEC. Reisleider Noel Vergunst kan tijdens zijn staatsbezoek aan Rusland wellicht wat ideeën opdoen voor het oplossen van fileproblemen bij ons. In Moskou doen ze het zo.

Zagen wielewielewagen

Alom wordt geklaagd en geschreven over het vele groen dat in Nijmegen verdwijnt en dan valt de Gamma-folder op de mat.
Doe-het-zelvers lezen nooit de krant. Te druk en bovendien staat het blik verf erop. Dus liefst drie pagina's vol kloofmachi¬nes, hakselaars en kettingzagen met vervaarlijke tanden. Op benzine uiteraard want zo'n elektrische is voor watjes. Genoeg power om Heumensoord binnen een week van de kaart te vegen. E wordt wat afgezaagd in onze groene stad. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de stoelpoten binnen de PvdA.

Snel scoren

Said Boutahar (zie foto) scoorde twee jaar geleden binnen twintig seconden voor N.E.C. tegen NAK. Jo Janssen scoorde woensdag sneller voor de club. Binnen 13 seconden presenteerde hij een motie waarmee NEC vijf miljoen euro rijker zou moeten worden, „omdat de club het verdient”. Waar de gemeente het geld vandaan moest halen? Ach, deed er even niet toe. Jo wilde gewoon effe scoren. Spelbreker Hans van Hooft jr. rekende JoJa voor dat zijn scoringsdrift wel om 70 euro per Nijmeegs huishouden zou gaan kosten. Hij riep hem op om met een collectebus langs de deuren te gaan. Binnenkort dus JoJa die bij u aanbelt, voor een kleine subsidie van de trots van Nijmegen. Doet ons denken aan een ouwe van Koot&Bie: Is uw tuin al winterklaar?

Forza NEC

Noël Vergunst wil wel naar Moskou. Dat is geen nieuws. Wel dat hij NEC wil nareizen. Noël is een uit-fan en was dus een beetje pissed over Hans van Delft die klaagde dat hij bij Europese uitwedstrijden naar zijn zin te weinig raadsleden had gezien.
Vergunst was nota bene naar Boekarest geweest. Ook ander GroenRoodLinkser zoals Miesjel Spruit en Bert Frings juichen voor NEC. Tegelijk zijn het ook de grootste critici als het gaat om gemeentelijke steun aan de club. Overigens wil Vergunst dat Van Delft zijn afspraken in Moskou ook nakomt en hem aan de praat gaat over de toekomst van de club. Die Noël.
Andere vaste NEC-klanten in de raad zijn overigens Jos van Rens (SP), Stijn Verbruggen (PvdA), Chantal Teunissen, Richard Preijers en Jan Toonen (CDA), Hans van Hooft sr (SP) ( junior ging vroeger ook, zo meldt hij onze speciale verslaggever, maar de jonge kinderen verhinderen dat nu). Om het medeleven met NEC aan te geven: woensdagavond tijdens de raad leek het wel of - telkens als Thom de Graaf even niet keek - de tussenstanden werden doorgegeven via de elektronische stemmachine. En Thom maar zoeken waarom het systeem faalde. Inderdaad, Bea kreeg de schuld. En JoJa, wie anders.

Kredietcrisis treft studenten

Ze hadden het al niet breed, de studenten in Nijmegen. Met de huidige kredietcrisis wordt hun situatie rondom penibel. In de Lange Hezelstraat een noodkreet van een kamerbewoner vandaag: koop mijn inboedel! Dan heb ik weer brood.

Oudste stad

Nijmegen moet die titel Oudste stad na een jaartje of vier maar weer snel teruggeven aan Maastricht. Immers, wat heeft Nijmegen de argeloze bezoekers nu te bieden, behalve een museum vol oude meuk waarvan iedereen maar moet aannemen dat het spul uit de Nijmeegse bodem komt. In de stad zelf is helemaal niets Romeins te ontwaren. Een half stukje muur bij het casino, weggepropt in de kelder. En een totaal onzichtbaar Oudste Huis van Nederland, ook al in een parkeergarage op het Josephhof. En verder doen we het met 'in het straatbeeld middels gekleurde klinkers herleefd verleden' in Oost.
Nu overkomt ons dezelfde ellende weer in Oud-West. Daar worden Romeinse wachttorens gevonden, maar die verdwijnen over twee weken weer onder de grond en nieuwe huizen. Zodat we zeker weten dat we ze de komende 100 jaar niet meer te zien krijgen. Wat nou huizen? Die kun je overal bouwen! Maar Romeinse wachttorens zijn nergens in Nederland te zien.
En het wordt straks nog erger. Dan gaan het slachthuis en de Honig plat. Nu al is zeker dat op die plaats meer gevonden kan worden dan ooit. Men vermoedt zelfs een heus amphitheater! Rome, Verona, Nijmegen!
Maar wat besluit de gemeente? Laten we maar niet gaan graven, want als we dan iets vinden hebben we een probleem. Hoezo probleem? Dan maar geen flats (sorry, appartementen) rond de Waalhaven, maar een Romeins openluchtmuseum. Daar hebben de komende generaties Nijmegenaren is alle opzichten (cultureel, historisch, economisch) veel meer aan. Nijmegenaren laat je horen!

Vlaggen!

Nijmegen moet zich profileren middels NEC. Zeker als straks Tottenham komt, dan moet Nijmegen rood-groen-zwart kleuren. City-marketing via ons cluppie. Jammer dat de verlichte geesten die dit bedenken zelf schitterden door afwezigheid in Zagreb. En jammer dat ze nooit eens om zich heen kijken. Als NEC speelt wemelt het in Nijmegen West al lang van de vlaggen. Zie hier boven de oogst van zondagmiddag een hondje uit laten in de Wolfskuil. NEC speelde bij Ajax. Binnen vijf minuten vier vlaggen in De Kuul. Tijd dat de andere stadsdelen mee gaan doen. Hup Nijmegen Oost!

Fijne auto!

Hardlooppolderkolder

De hardlooppolderkolder slaat toch wel erg toe in Nijmegen. Hedenochtend was de generale voor de Zevenheuvelenloop. Zo'n 800 deelnemers liepen het parcours alvast een keer, onder begeleiding van de politie en tientallen mannen van de Evenementen Begeleiding Nijmegen. Toen die mensen al lang en breed aan een kopje thee zaten, barstte de gekte tussen Nijmegen en Groesbeek pas echt los. Velen vonden de start van de proefloop ondanks een uurtje langer slapen blijkbaar toch te vroeg en gingen later op de dag aan de ren. Hoeveel? Niet te zeggen, 'as we speak' is het nog steeds een dolle boel op de heuvels. Honderden, duizenden misschien wel zijn nu nog aan het rennen. Eenlingen, tweelingen, groepjes van een man-vrouw of vijf, maar ook gezelschappen van vele tientallen zagen we al voorbijhollen. De gekte is compleet losgebarsten! Wel een gedachte voor de nabestaanden van die ene hardloper die niet meer zou thuiskomen. Gestorven in het harnas.

De column van Javier de Fresnos

Nijmegen is een stad die vriendelijk heet te zijn voor asielzoekers. De gemeente voert een uitermate humaan beleid, verder stikt het hier van de burger-initiateven. Particulieren die al dan niet georganiseerd mensen uit den vreemde proberen op te vangen en verder helpen in onze maatschappij. Hulde hiervoor. Dat er in Nijmegen nog nooit een zetel werd vergeven aan een partij als die van Wilders, Fortuyn, Rita, Janmaat of dergelijk gespuis stemt tevreden. Trots op Nijmegen dus.
Toch is Nijmegen geen open huis voor alle asielzoekers. Wat heet, een deel wordt uitgestoten, uitgekost, afgevoerd. Onze eigen ontheemden op vier pootjes zijn we namelijk liever kwijt dan rijk. Tot 1999 lag midden in de stad het Tarwenest. Een oase van rust en veiligheid voor alle Nijmeegse beesten. Als de kat was weggelopen, kon je daar terecht om het beest weer op te halen. Honden met kwade baasjes werden daar liefdevol opgevangen tot er een nieuw baasje was gevonden. Maar de gemeente vond het Tarwenest te duur. Jaarlijks moest er 150.000 gulden (zo’n 70.000 euro) aan subsidie naar toe. Ondanks een wettelijke plicht om voor opvang te zorgen, werd het Tarwenest gesloten wegens een schuld van 75.000 gulden. Voortaan werden de Nijmeegse dieren in nood verwezen naar het asiel in Balgoy. Laten we wel zijn, een uithoek, ergens in het niemandsland achter Wijchen. Zonder navigatie onvindbaar. Niemand die spontaan besluit om te kijken of er nog een leuk poezenweesje in het asiel zit om een nieuw thuis te geven. Nijmegen heeft geen dierenasiel. Een schande. Geen geld? De hondenbelasting was afgelopen jaar goed voor 900.000 euro aan gemeentelijke inkomsten.

Harakiriwilg

Als groen raadslid pleitte Jan van der Meer ooit voor een speciale Bel- en Plantlijn. Soort groene Bel- en Herstellijn. Leuk idee: u belt en wij planten uw boom. Maar wethouder Van der Meer weet inmiddels dat het leven gecompliceerder is dan zo’n macrobiotisch soundbietje.
Onze aardigste wethouder keek dus helemaal niet blij toen hij van raadslid Anneke Arzbach een Hakuro-Nishiki kreeg aangeboden. Ofwel een geoorde wilg. Zo’n Japanse wilg zet je dus niet zomaar neer. Kost namelijk vele honderden euro’s om ergens een gat te laten graven en tenminste een goede watervoorziening te regelen. Harakiri is makkelijker. Vroeger zou Jan natuurlijk gewoon even zijn Bel- en Plantlijn hebben gebeld. Moraal: wie een boom graaft voor een ander moet op de bladeren zitten.

Linkse lol is er af

De liefde tussen PvdA, SP en GroenLinks in Nijmegen is over. Na zes jaar samen optrekken, is de lol er voor de linkse fracties grotendeels af. Ze zoeken al naar nieuwe politieke partners. Een flitsscheiding is (nog) niet aan de orde, maar na de raadsverkiezingen van maart 2010 is het tijd voor een nieuwe combinatie, zeggen ze al hardop. Dat worden twee fijne jaren. De zes linkse wethouders vertrouwen elkaar overigens nog wel. Het zijn vooral de raadsfracties die op elkaar zijn uitgekeken. Ze zeggen dat hardop, steeds vaker op een vijandige toon. Deze zomer is er al eens een keer een lijmpoging gedaan. Dat heeft kennelijk weinig uitgehaald.

Uit het DAGBOEK van Anna-Maria del Campo

Kippengaas als
therapie

Wie zelfmoord wil plegen, moet opschieten. ProRail gaat namelijk alle gaten in de afrastering rond het spoor dichten.
Nee! Hoor ik alle levensmoeeëen onder u denken. Niet de gaten dichten!
Toch wel.
Minister Ab Klink is er maar wat blij mee. Hij wil het aantal zelfdodingen met 5 procent per jaar terugdringen. We zitten nu op 1350, het niveau van 1975. Als het aan de minister van Volksgezondheid ligt, daalt dat aantal nog veel verder. En ProRail helpt een handje.
Waarom zijn we daar met z’n allen niet eerder opgekomen? Wat nou kredietcrisis. Wat nou gebroken harten. Een paar rollen kippengaas en de hele maatschappij lacht weer.
In Groningen sluit de GGZ vanwege een tekort aan psychiaters. Geen probleem, als de gaten gedicht zijn hebben we die zieleknijpers helemaal niet meer nodig.
Misschien moet meneer Klink eens naar Japan. Het land telt een recordaantal zelfdodingen per minuut (Vlaanderen scoort procentueel gezien overigens hoger).
‘Haihai ik zie het al, meneer Masuzoe. U heeft helemaal geen hek langs het spoor. Oeioei en ook nog eens onbewaakte overgangen. In Nederland hebben we de oplossing. Kent u de firma Heras?’
Is Rijkswaterstaat eigenlijk al gebeld? Netten over onze kanalen en rivieren moeten we hebben. En kussens onder alle hoge gebouwen.
Als ik suïcidaal was, stemde ik geen CDA. Ik kocht vast een knijptang.

Flirten

De spanning stijgt in de linkse coalitie van PvdA, SP en GroenLinks. De ruzie over de wijze waarop de lokale lasten voor Nijmegenaren moeten dalen, drijft een wig tussen met name PvdA en SP.
Hoewel de coalitiepartijen aangeven dat ze niet uit zijn op een politieke crisis, zeggen insiders dat er wordt geflirt met naar de oppositie: de SP zou de VVD hebben gepolst voor deelname aan een nieuw college van B en W, de PvdA zou voorzichtig een balletje hebben opgeworpen bij het CDA.
Het is een publiek geheim dat ze het bij de PvdA helemaal hebben gehad met de Hooftjes, zowel junior en senior. Andersom is de SP uitgekeken op de eerste rij van de PvdA met voorop Rutger Zwart. Zelfs de term 'kotsen' is hier gevallen. Dit gaat dus niet over ideeën maar over oververzadigde mensen. En nu Paul Depla zijn aandacht bij andere zaken heeft vieren de muizen feest. De dagen van Havana zijn geteld.

Blauwe Mitsu

Oké, er is iemand dood en dat is afschuwelijk voor de nabestaanden. En oké het is een goed bedoelde waarschuwing van onze pliesie. Pas op voor Blauwe Mitsu's, zo ongeveer de meest gewilde XTC-pillen die er zijn. Want die pillen kunnen zo ontzettend krachtig werken.
Maar het klinkt meer als een reclamespotje dan als een waarschuwing, zeggen de mensen die er verstand van hebben.
Verslavingszorginstantie Iriszorg plaatst terecht kanttekeningen. "Het is goed dat iedereen extra oplet, maar besef dat er ook andere xtc-pillen met een hoge dosis in omloop zijn", zegt een preventiemedewerkster. Tweede opmerking: omdat veel gebruikers juist op zoek zijn naar xtc-tabletten met een hoge dosis, zou de oproep zelfs – onbedoeld – een averechts effect kunnen hebben.
De blauwe dood als reclameblokje.

De column van Javier de fresnos

Ooit moet het de mooiste en meest hippe wijk van Nijmegen worden, maar nu slaat de verloedering keihard toe in Waterkwartier. Het stadsdeel, ingeklemd tussen het spoor, de Marialaan, de Waal en het industrieterrein is er slecht aan toe.
De hoogste percentages mensen met een uitkering van de hele stad, een enorme vergrijzing, en een voorzieningenniveau om te janken.
De hele wijk, die ooficieel De Biezen heet, telt precies één supermarkt (Super aan de Sperwerstraat), maar die gaat sluiten zodra het oude Pijman-terrein plat gaat. Dan rest er slechts het buurtsupertje van ‘onze’ Jan Linders. Prima rood-groen-zwarte zaak natuurlijk, maar 100 vierkante meter is niet voldoende om een compleet stadsdeel te bedienen. Verder telt de hele wijk één bakker, twee slagers, een bloemenshop en drie friettenten. Doe er nog een Chinees, een juwelier en vier kroegen bij en we hebben het wel zo’n beetje gehad.
Ooit bloeide Waterkwartier met carnaval, de hele wijk werd versierd. Nu doet meestal nog maar één straat echt mee.
Ook triest; de voetbalclubs. In de jaren zeventig was Waterkwartier dé wijk voor voetballend Nijmegen. Denk maar aan de Cup van Nijmegen. Inmiddels zijn Noviomagum, DBK en Nijmeegse Boys overleden. PGEM staat op omvallen, net als SCH. Blijft alleen SV Nijmegen nog over.
Het valt niet beter te illustreren hoe beroerd het met deze ooit zo schitterende Nijmeegse wijk gaat als met de telling van het aantal geldautomaten. Er is er welgeteld één, binnen in de Super, die straks dus dicht moet. ’s Avonds valt er in Waterkwartier niet te pinnen.
In de ogen van de gemeente moet Waterkwartier weer helemaal opbloeien als straks het Waalfront gebouwd gaat worden. Maar helaas, het lijkt of de patiënt die operatie niet meer haalt.

Uit het DAGBOEK van Anna-Maria del Campo

Vergankelijkheid in het
Willemskwartier

Hoeveel liefdesbrieven zijn hierdoor gegleden? Geboortekaartjes, overlijdensberichten, belastingaanslagen. Ik leg mijn oor tegen de gleuf. Belachelijk natuurlijk. Het is een brievenbus die aan de buitenkant van de gevel zit. Er is geen directe verbinding met het leven binnen.
Het leven, dat is verdwenen. ‘God has abandoned this house’, staat in graffiti gespoten op een verlaten woning. Op één huis na, zijn drie vooroorlogse straten in het Willemskwartier dicht getimmerd. Klaar voor de sloop. Alleen de lantaarnpalen staan nog fier overeind. Ze verspreiden hun harde licht over de omgewoelde tuintjes. Heesters liggen met de wortels in de lucht in het zand. Dood. Het onkruid tiert welig, maar heeft geen schoonheid.
Voor alle ramen en deuren zijn dezelfde ijzeren roosters gespijkerd. De blauwe huisnummerbordjes van de woningcorporatie zijn weggehaald. Met witte verf zijn de arbeiderswoningen slordig genummerd. De gevels zijn identiek. Alsof er geen individuen achter gewoond hebben. Alsof er nooit verhuisfeestjes gevierd zijn en alle schilder- en behangklussen niet hebben plaatsgehad.
Het Willemskwartier was nimmer mijn wijk. Ik woonde een paar blokken verderop. Toch stemmen de uitgestorven straten me triest. Ik voel mee met de vertrokken bewoners en met de achtergebleven muren. Dit is vergankelijkheid.
De brievenbus waar ik met mijn fiets tegenaan leun, geef ik een zacht klopje. Het kastje trok mijn aandacht omdat er een krant bovenuit stak. Verkeerd bezorgd, waarschijnlijk. Alleen op nummer negen hangt de luxaflex nog en brandt een schemerlamp.
Ik moet de neiging onderdrukken even langs te gaan. Voor een kopje koffie bij echte Willemskwartierders. Nu het nog kan.

Echo's

Wanhopig mens staat op de brug. Wil niet terug naar land waar ze hem kunnen opknopen omdat hij zich heeft bekeerd tot het christendom. Actie leidt tot files tot ver in de Nijmegen.
Honderden reacties op de website van De Gelderlander. Van het merendeel schrik je toch, ook al raak je onderhand gewend aan het niveau. En dat laatste baart zorgen. Want de trefwoorden in het vocabulaire van de straat zijn: opzouten, oprotten, spring maar, uitvreter, profiteur etc. In een reactie wordt fijntjes gesteld dat ‘treinen’ weer moeten gaan rijden.
Echo’s uit een niet eens zo heel ver verleden.
O ja, die man op de brug was christen geworden; had zich bekeerd tot de religie van de meesten van zijn boze stadgenoten. Soms neemt nuilen griezelige vormen aan.

Uit het DAGBOEK van Anna-Maria del Campo

Wat nou rookverbod?

‘Het rookverbod is opgeheven.’ Gejuich in de kleine kroeg. Twee vrouwen met geblondeerd haar kloppen op het raam. Ze wenken: kom binnen mannen, we mogen weer!
Rillend stappen de heren over de drempel. ‘Koud zeg.’ Ze wrijven in hun handen en tasten in de binnenzak van hun colbert. De pakjes blauwe Gauloises kunnen op de bar.
‘Asbakken heb ik niet’, zegt de barvrouw. ‘Doe het maar op de grond.’
Alle sporen worden bij voorbaat uitgewist.
‘Heb je een vuurtje’, vraagt een jonge moeder aan de dame die plots druk is met biertjes tappen.
‘Nee. Ik rook niet.’
Ze is de enige. Zelfs gasten die nog nooit gerookt hebben, steken een peuk op.
‘Kun je wisselen voor de automaat?’
Marlboro Lights glijden in de la van de sigarettenmachine.
Opeens is alles anders. In het oer-Nijmeegse café in de historische binnenstad wordt gedanst. Salsa. Er is geen dansvloer, maar dat hindert niet. Mannen en vrouwen bewegen uitdagend in elkaars armen tussen de barkrukken door. Het lachen van vriendinnen aan de bar klinkt oprechter met een sigaret in de hand. Uitbundiger.
En het decolleté van de barvrouw lijkt dieper dan even geleden. Berustend kijkt ze haar winkel rond. Als de gasten maar tevreden zijn. Ze lijkt op Renee Zellweger in Nurse Betty. Jong, mysterieus en zelfverzekerd.
Niemand rept over eventuele controles. Er is geen pot waar de rokers geld in moeten stoppen voor het geval van een boete. ‘Hier binnen doen we wat we willen’, roept de blauwe walm die zwaar tegen de ramen blijft hangen.
Op haar hoge rode hakken paradeert de barvrouw van biertap naar non-drip. Haar omzet stijgt met de minuut. Collectieve ongehoorzaamheid, daar kan geen economische recessie iets tegen doen.
Zelfs de trieste man die zijn vrouw uit zijn leven zag verdwijnen, glimlacht weemoedig. Met het hoofd in de handen vertelt hij de stamgasten over zijn lot.
‘Sigaretje?’, vraagt een van de vriendinnen aan de bar terwijl ze hem haar pakje voorhoudt. Uit dankbaarheid koopt hij tien verlepte rozen bij de nachtelijke bloemenverkoper. Voor al zijn vrouwen van vanavond.

De column van Javier de Fresnos

Goedemiddag, met de gemeente Nijmegen. Kan ik u ergens mee helpen?
'Eh, ook goedemiddag. Inderdaad kunt u mij mis­schien helpen. Ik rijd net vanaf Beek naar Nijmegen en wil over deWaalkade. Nu sta ik daar, maar is de kade afgesloten in verband met de kermis’.
Ja, en wat is daar mis mee?
‘Nou niets, maar ik weet pas dat de kade is afgesloten op het moment dat ik voor de hekken sta. Vanaf de Ubbergseweg tot aan de afsluiting staat er nergens een waarschuwing. En nu moet ik draaien en een enorme omweg maken. Dat is toch niet handig?’ Meneer, de afsluiting staat niet eerder dan op de kade zelf aangege­ven, omdat deWaalkade nu eenmaal geen doorgaande route is.
‘Geen doorgaande route? Hoezo niet? Het is toch gewoon de snelste manier om van A naar B te komen voor mij!’ Meneer, dat zal wel, maar de snelste manier is in de stad gewoon de fiets nemen. Probeer dat eens.
‘Man, hou op. Ik wil niet fietsen. Ik woon in Kranenburg!’ Ja, daar kunnen wij niets aan doen. Wie gaat er dan ook in Kra­nenburg wonen?
Bovenstaande conversatie vond deze week echt plaats. Een collega die belt met een ambtenaar met een zeer normale en gerechtvaardigde vraag, wordt op deskundig GroenLinkse wijze (‘ ga toch fietsen’) het bos inge­stuurd.
Onderwijl staan de automobilisten ’s ochtends, als de kade wel open is, nog steeds eindeloos stil voor een volkomen zin­loos verkeerslicht. Milieuridder en verkeerswethouder Jan van der Meer: doe er wat aan!

Sigaar september

Macht is natuurlijk leuk maar wie echt wil meeblazen in Nijmegen gaat natuurlijk voor de Sigaar van 2008. Vorige maand waren er weer drie kandidaten. U stemde weer massaal en gunde de Havana van september terecht aan Bea van Zijll de Jong (52 procent van de stemmen) voor haar heimelijke lidmaatschap van het CDA. De winnaar van 2007, Jo Janssen, haalde 28 procent voor zijn stuntje om Paul Depla te willen in¬lijven voor Gewoon Nijmegen, zijn partij. De bureaucratische toezichthouders die iemand in de cel lieten zetten vanwege een hijskraantje kwamen er genadig af met twintig procent.
Bea van Zijll de Jong dus glansrijk naar de finale in december.

Schoenen poetsen

"Ik ben de machtigste Nijmegenaar. Wist je dat?”
„Tuurlijk, schat, hoe vaak heb je het daar niet over.”
„ Ja, maar het is nu wetenschappelijk bewezen. En ik heb een mooie tekening gekregen van Stefan Verwey, als een soort oorkonde.”
„Nou, hang die dan zaterdag maar op je kamertje. Misschien moet je dan maar één van die foto’s van jezelf weghalen.”
„ Zaterdag? Dat ga ik nu meteen doen.”
„Nee, dat doe je niet. Je moet de vuilniszakken nog buiten zetten en ik had gezegd dat je vanavond je schoenen gaat poetsen.”
„Okeeee.”

Hond uitlaten

Wat weet Thom de Graaf van de Meijhorst? We hebben onze twijfels. Hij is er al eens geweest, zo weten we. Maar dat bezoek was gehaast en zijn handen hield hij toen lang in zijn zakken. Echt betrokken leek het allemaal niet, hoorden we van getuigen.
Misschien moet de burgervader eens echt, 's avonds (bij voorkeur alleen), een rondje wandelen door de veel besproken wijk. Om met een buurtbewoner te spreken: 'Er zal een wereld open gaan voor de beste man'.
Dit probleem is echt niet opgelost door een tijdelijk verblijfsverbod gevolgd door een brief van de burgemeester. Het zit veel dieper. Nog eentje uit de wijk: 'Het is tragisch om te zien hoe minachtend de politiek met dit grote, landelijke gevoel van onveiligheid onder haar burgers omgaat. Het waarborgen van de veiligheid is een grondrecht en zou absolute prioriteit moeten hebben. Daar betalen we in dit land voldoende belasting voor.'
Dat wordt dus wandelen. Thom vermomd als Nijmegenaar de hond uitlaten. Twee burgemeesters aan de wandel dus eigenlijk.

Kinderachtig

We worden een beetje moe van die lui die op de site van De Gelderlander hard 'fietsenstalling' roepen en dan weghollen. Kinderachtig begint het te worden. Naar aanleiding van de berichtgeving over de eerste Nacht van de Macht was het weer zover. Maar goed, we zijn de bitterste en meest beledigende gebruikers van internet, zo blijkt uit onderzoek, dus het zal wel in de volksaard zitten.
Om met een van onze lezers te spreken Depla is niet geëerd, maar uit onderzoek naar boven gekomen. En daar was nauwelijks onderzoek voor nodig want Depla is overal in Nijmegen.
Nog een citaat van die lezer: 'Iedereen maakt fouten, en Depla hoort daar ongetwijfeld bij. En ondanks dat hij aan zijn laatste jaren bezig is, ben ik blij dat hij al zijn en energie in Nimwegen heeft gestoken. Gewoon in de frontlinie, in plaats van aan de zijlijn staan te zeiken over de zogenaamde ondergang van Havana aan de Waal.'
We hadden het zelf niet beter kunnen zeggen.

Machtige journalist

Briljant die verkiezing van de machtigste Nijmegenaar! Paultje Depla op 1, Hansie van Delft op 2. Zal best wel kloppen, alleen is te vrezen dat vastgoedjongens als Van Delft, Hendriks, Boekhoorn enzovoorts veel machtiger zijn dan iedereen denkt. Als Paultje iets wil, stuit hij steevast op de vastgoedbaronnen. Hun wil is wet en voor wat, hoort wat. Zo gaan die dingen en niet anders.
Grootste verrassing in de lijst is natuurlijk Rob Jaspers, journalist van De Gelderlander. Limburger van geboorte en naarmate de jaren verstrijken heeft de voormalige chef van de stadsredactie en steeds grotere heimwee naar zijn Maastrichtse roots.
Voor Nijmegen is te hopen dat hij nog even blijft. Hij oogt wel eens verstrooid met zijn woeste grijze lokken en snor, maar dat is schijn. Geen meer betrokken stadsbewoner dan deze man. Is overal te vinden waar de politiek en burgers elkaar ontmoeten. Een wandelend archief vol kennis over de stad. Geen politicus die langer meeloopt dan Rob, met z'n feitenkennis blaast hij ze allemaal omver. Met zijn gevoel voor wat er leeft in de stad idem dito. Schrijft dat ook nog eens allemaal op met een journalistiek rechtvaardigheidsgevoel dat ongekend is.
Twaalde machtigste Nijmegenaar? Waarschijnlijk schaamt Rob zich een beetje. Maar dat is nergens voor nodig.

Lachen om het vogeltje

Toch handig zo'n verbouwinkje. Ligt er nog eens wat langs de kant van de straat dat zich uitstekend laat hergebruiken, zoals hier op de Muntweg.

De column van Javier de Fresnos

Faillietesse
In de Goffert vallen we de laatste maanden regelmatig van onze stoeltjes. NEC speelt droomvoetbal en dat zijn we duidelijk niet gewend. Donderdagvond was het helemaal feest, overal in de stad waren toeterend rondrijdende auto’s te bewonderen. Nijmegen vierde feest omdat NEC Dinamo Boekarest op 0-0 hield en verder gaat in Europa.
Laat het nu exact 25 jaar geleden zijn dat heel Nijmegen ook al NEC- gek was vanwege Europese wedstrijden. Eerst liep het lauw aan met de dubbel tegen Brann Bergen, maar daarna barstte de gekte los omdat Barcelona als tegenstander uit de koker rolde. De oude, mooie, Goffert liep helemaal vol. En als je de verhalen moet geloven van iedereen die zegt dat ‘hij er bij geweest is’, zaten er 140.000 toeschouwers in die betonnen bak. Welnu, uw scribent was er bij, het toegangskaartje is al een kwart eeuw het bewijs, maar veel kan hij zich er niet meer van heugen. De middag voor de wedstrijd was het zaak de zenuwen zo snel mogelijk weg te drinken en dat lukte meer dan aardig.
Destijds was het een godswonder dat NEC Europees speelde.
Immers, de ploeg was in mei 1983 gedegradeerd en zou in de eerste divisie ook slechts als zevende eindigen. Bij een normale competitiewedstrijd kwamen meestal slechts elf- twaalfhonderd mensen kijken. Hoe anders is het nu, de thuisduels van NEC zijn in de regel uitverkocht, en onder Mario Been wordt het leukste voetbal van Nederland gespeeld.
Hoe anders is het ‘aan de overkant’. Zelfs na de vijftiende reddingsactie gaat het daar weer mis. Alweer heeft ‘Faillietesse’ tonnen te kort. Zo langzamerhand krijg je toch echt medelij?den met ‘ hullie’.

Gezellig

Helemaal eens met Thommie: de jaarwisseling moet weer een feest worden. Weer gewoon een kater van de alcohol en niet van de vernielingen in je wijk. Als hoofd van de feestcommissie heeft hij ook al bedacht hoe. Bijvoorbeeld door de hele buurt uit te nodigen op het schoolplein!
Fijn plan vooral voor de scholieren. Omdat juf en meester drie dagen zoet zijn om de onontplofte lawinepijlen en halfverbrande autobanden aan de kant te schuiven en de glasscherven op te ruimen, hebben zij een paar daagjes extra vakantie. Hopen dat het vriest.

Bekend

Het is bij een enquête niet alleen wat je vraagt, hoe en wanneer je het vraagt, maar ook wie je het vraagt. Wie dat handig aanpakt kan de uitkomsten dan bijna van tevoren invullen. De klimaatcampagne Ons Groene Hert is bij een op de drie mensen bekend.
Dat hakt er al niet echt in, maar de vraag is wie ernaar is gevraagd. Welnu, een stadspanel van ruim 1.200 mensen, die zo verguld zijn dat de gemeente hen iedere week naar hun meninkje vraagt dat ze alles van de gemeente willen weten. Zeg maar bekenden van de gemeente die dus bekend zijn met de klimaatcampagne. Nog een persbericht van de gemeente: „Wethouder Jan van der Meer van Milieu blijkt bekend bij liefst 97 procent van de ondervraagden, zo blijkt uit een enquête onder diens familie en vrienden.”

Ratten

Het is met een riool als met stopcontacten: zo lang er stroom uit komt denk je er niet over na. Van een gemeenteraad, eindverantwoordelijk voor belasting en ontlasting, zou je anders verwachten. Jaren geleden al kreeg die de waarschuwing dat de kosten uit de klauwen lopen als het riool niet goed en planmatig wordt onderhouden. Pas nu lijkt die les ten volle doorgedrongen. Zoals Hennie Roorda van GroenLinks onlangs zei: „De enige oplossing is dat we als ratten op het riool zitten.”

Voorkennis

Toeval? De Zevenheuvelenloop bestaat 25 jaar dus dat moest gevierd, afgelopen maandag, daags nadat drie overheden het zwaar in opspraak geraakte Fortis uit zijn lijden hadden verlost. Met zo’n sponsor wil je op Zwarte Maandag liever niet meer geassocieerd worden. Dus waar was dat feestje? In de ING-zaal van De Vereeniging. Aangezien je die ruim vantevoren boekt is hier sprake geweest van voorkennis. Als de Zevenheuvelenloop dat ook op de aandelenmarkt heeft uitgenut heeft die geen sponsor meer nodig.

Brugman

In de vele, vaak domme, egoïstische en randje xenofobe reacties, die op de website van De Gelderlander binnenliepen gelukkig een wijs buitenlands woord van Kate. I also sat in the traffic today for 2 hours with a child in the car. I was more frustrated over the fact that building of the second bridge hasn't started yet!!!! I sit in the traffic every morning crossing the one and only Waalbrug! Why arent people talking about resolving that problem??
Dank je, Kate.
Hoofdzaken van bijzaken scheiden, heet dat.