zondag 19 oktober 2008

De column van Javier de fresnos


Ooit moet het de mooiste en meest hippe wijk van Nijmegen worden, maar nu slaat de verloedering keihard toe in Waterkwartier. Het stadsdeel, ingeklemd tussen het spoor, de Marialaan, de Waal en het industrieterrein is er slecht aan toe.
De hoogste percentages mensen met een uitkering van de hele stad, een enorme vergrijzing, en een voorzieningenniveau om te janken.
De hele wijk, die ooficieel De Biezen heet, telt precies één supermarkt (Super aan de Sperwerstraat), maar die gaat sluiten zodra het oude Pijman-terrein plat gaat. Dan rest er slechts het buurtsupertje van ‘onze’ Jan Linders. Prima rood-groen-zwarte zaak natuurlijk, maar 100 vierkante meter is niet voldoende om een compleet stadsdeel te bedienen. Verder telt de hele wijk één bakker, twee slagers, een bloemenshop en drie friettenten. Doe er nog een Chinees, een juwelier en vier kroegen bij en we hebben het wel zo’n beetje gehad.
Ooit bloeide Waterkwartier met carnaval, de hele wijk werd versierd. Nu doet meestal nog maar één straat echt mee.
Ook triest; de voetbalclubs. In de jaren zeventig was Waterkwartier dé wijk voor voetballend Nijmegen. Denk maar aan de Cup van Nijmegen. Inmiddels zijn Noviomagum, DBK en Nijmeegse Boys overleden. PGEM staat op omvallen, net als SCH. Blijft alleen SV Nijmegen nog over.
Het valt niet beter te illustreren hoe beroerd het met deze ooit zo schitterende Nijmeegse wijk gaat als met de telling van het aantal geldautomaten. Er is er welgeteld één, binnen in de Super, die straks dus dicht moet. ’s Avonds valt er in Waterkwartier niet te pinnen.
In de ogen van de gemeente moet Waterkwartier weer helemaal opbloeien als straks het Waalfront gebouwd gaat worden. Maar helaas, het lijkt of de patiënt die operatie niet meer haalt.

Geen opmerkingen: