Applaus

Het is opeens een collectors item: de voorjaarseditie van Applaus. Even voorstellen: een glossy, zoals dat heet, met tussen de advertenties door aandacht voor onze alledaagse besognes. Zoals de basale behoefte aan een dak boven je hoofd (uitgediept aan de hand van twee kastelen en een dijkvilla) en de ergernissen van het woonwerkverkeer (Rolls Royce, Bentley en jachten vanaf 20 miljoen euro). Maar het kan natuurlijk niet alleen kommer en kwel zijn in zo’n glimblad dus is er ook een uitgaansrubriek. Dàt verdient Applaus, heet de rubriek, met daaronder het portret van een stralende Albert Krielen. Dus duidelijk een foto van enige tijd geleden.
De over zijn eigen cv gestruikelde KKP-directeur mag onder zijn vrolijke hoofd in alle objectiviteit de producties aanprijzen die in zijn eigen (toen nog wel) theaters te zien zijn.Overduidelijk overgepend van de persberichten waarin de artiesten zichzelf de hemel in prijzen, dus het is liegen in commissie.
Een pagina ervoor heeft Krielen ook nog eens zijn eigen column. Waarin hij figureert met een dame en een heer van de Willem Nijholt Academie. Ze staan ook samen met hem op de foto, met Krielen in het midden. En toch vraag je je af: bestaan die echt? Of is dat links en rechts op de foto ook Albert? Ze zijn alledrie even lang, dus dat geeft al te denken. Knappe pruiken, dat wel.