Reden voor een feestje

Een jaar geleden werd het TPG-gebouw gekraakt door dezelfde jongens en meisjes die nu op Plein 1944 kamperen. Het een heeft met het ander te maken want de kraak van nu is een hommage aan de kraak van toen, zo moeten we begrijpen. Die TPG-kraak was inderdaad een enorm succes: de eerste aanblik van Nijmegen voor treinreizigers zag er na anarchistisch artwork nog een beetje meer verloederd uit; het kraakgrapje kostte de gemeente een paar ton aan ontruiming, bewaking en versnelde sloop. Ook De Gelderlander moest flink dokken omdat de Cityscreen moest worden verhangen. Na de ontruiming werd door geestverwanten van de krakers forse schade aangericht in de stad, onder andere werd het stadhuis besmeurd, de banden van politieauto's lek gestoken en een onschuldig beeld met roze verf behandeld.
Zo werd dinsdagnacht het gemeentehuis van Nijmegen onder handen genomen door de Turbo Pink Guerrilla's, kortweg TPG, verwijzend naar de naam van het ontruimde gebouw aan het Stationsplein. De voorgevel zou voorzien zijn van een flink aantal roze verfbommen en ook de ruiten zijn flink toegetakeld onder het motto 'Zeg het met een baksteen!'
Kortom, volgens de krakers zelf een geweldig succes en reden voor een feestje. Als het scenario van Plein 1944 ongeveer hetzelfde is als rond TPG weten we wat er gaat komen: veel vrije expressie met de spuitbus. En voor wie waren de kosten van die statements ook al weer? Maar GroenLinks steunde de actie aanvankelijk van harte, dat dan weer wel.