Alle kinderen krijgen deze week rapporten, dus ook raadsleden. Slechte cijfers gaven de strenge meesters van De Gelderlander aan de onzichtbare backbenchers die zelden hun mond open doen en zich ook buiten de raadzaal weinig laten zien. Joke Pol (PvdA) is erelid van deze club, evenals VVD’er Bert Mühren. Allebei allesbehalve dom, maar als politici komen ze geen moment uit de verf. Dat geldt ook voor Anneke Arzbach (PvdA), die toen ze nog fractie-assistente was waarschijnlijk een grotere rol vervulde dan nu.
Richard Preijers (CDA, zie foto) is niet onzichtbaar (want: 'Kijk, daar loopt Richard')maar valt in de categorie ‘politieke tobbers’. Zijn tijd als christende-mocratisch fractievoorzitter (2002-2006) was een hoogst ongelukkige; inmiddels is Preijers weer ‘gewoon’ raadslid en worstelt hij zichtbaar met die ondergeschikte rol. Tegelijkertijd maakt hij geen moment waar waarom hij wél de leider zou moeten zijn. Snijdt te vaak de verkeerde onderwerpen aan en als voetballer valt hij ook tegen.
Duco Bodewes (D66) moet veel beter kunnen. Als directeur van een gerenommeerd onderzoeksbureau beschikt hij over kennis en kunde waar Nijmegen van zou moeten kunnen profiteren. Dat gebeurt niet. Hij is bovendien te vaak afwezig.
Sigarenmeisje Renate Bos (Fractie Bos), regerend Sigaar van het Jaar Jo Janssen (Gewoon Nijmegen) en sigaretje Bea van Zijll-de Jong ( Stadspartij) brengen als eenlingen te weinig om het verschil te maken. Zo hard kan politiek zijn.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten