Goed!

Het is goedbedoeld, nobel zelfs en de goede doelen wrijven zich in de handen, maar toch. Driehonderd zelfbenoemde vips die zich het buikje rond eten op het Regenbooggala en daar 180 mille achterlaten voor de minder bedeelden. Minus 55 mille aan kosten voor de muziek, de ballonnen en de kroketten. Niks mis mee. Maar 14.500 euro neertellen voor een weekendje winkelen in Milaan met vier meiden, om maar iets te noemen? Je wilt niet weten hoeveel schoenen ze gaan inslaan. Of 22 mille voor een dagje golfen, een scooter en een beeldje? Slik. Laat de linkerhand niet weten wat de rechter-hand doet, zo is ooit geschreven over goed doen in bescheidenheid. En met een overboeking via internet hadden die doelen nog eens 55 mille meer gekregen. ‘ Vijfenvijftig mille? Kaerel, waar heb je het over, zeg? Da’s hooguit vier keer tanken.’