Weezenhof, de meest groene oase van Dukenburg. De Goudkust aan de overkant van het kanaal. Het zit de pensionados aldaar niet mee. Nooit kunnen ze eens genieten van hun welverdiende en beloofde rust.
Eerst werd het allemaal niets met die organische geluidswal. Groeien deed 'ie al helemaal nooit. En het kreng stortte langzaam maar zeker in. Het hield alles tegen, behalve het geluid. Met die driedikke laag zoab op de A73 werd het ook al niets.
Daarbij komen nog eens de eindeloze files op die snelweg. Afgelopen jaar liep het steeds weer vast vanwege werkzaamheden op knooppunt Neerbosch.
En nu lijkt het wel of crimineel Nederland altijd ellende maakt aan de rand van de fraaie slaapwijk. Enkele jaren geleden was er een hevige achtervolging door de politie wegens een ontvoering, die eindigde in Aldenhof. En nu ineens weer een heuse wildwest toestand. Alsof Weezenhof ineens was getransporteerd (beam me up scotty) naar het Chicago van de jaren dertig. 'Honderden' kogels uit machinegeweren. Heel Weezenhof weer wakker. Een dode op de afrit en een gewonde. Wanneer wordt het daar eens rustig?
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten