De column van Javier de Fresnos

Flits

Het was een mooie dag, die zaterdag. Complete chaos op het Traianusplein en een verkeersregelcentrale die met de handen in het haar zat. Zit je daar achter die tientallen beeldschermen, met beelden van zo’n honderd camera’s. Bellen met een monteur van de stoplichten, van de ene helpdesk naar de andere en vervolgens komt die monteur pas na een halve dag aanzetten.
Je waarschuwt de politie, maar die geeft het Traianusplein geen prioriteit. En als de politie eindelijk snapt dat het toch wel een erg groot en gevaarlijk zootje wordt, ontdekken ze op het bureau dat er geen agenten meer zijn. Tsja, zaterdag hè.
Volgens een trots persbericht op de eigen politiewebsite van een dag later blijkt vervolgens dat er wel vier snelheidcontroles waren op zaterdagmiddag, in Nijmegen. Daar waren dus wel agenten voor beschikbaar. Bonnen schrijven had de prioriteit! Weer twee dagen later bleek dat maar weer eens. Vele honderden bonnen op maandag door de camerateams in stad en omstreken. En wat te denken van die flitspalen? Digtitaal meneer en dat werkt heel lekker. Zo lekker dat iedere flitspaal goed is voor pakweg 17.000 bonnen per jaar.
Straks staan er 25 van die digitale krengen. Dat betekent dus 425.000 bonnen. Laten er eens zo’n 70.000 auto’s in Nijmegen rijden. Dan krijgen we straks gemiddeld dus 6,5 bon in de bus. Tellen we daar de bonnen van die mobiele snelheidscontroles bij op en dan nog eens alle overige verkeersprenten (gordeltje, bellen in auto, verkeerd parkeren, te lang parkeren en zo), dan komen we wel op tien verkeersprenten per jaar per automobilist. Veiliger wordt het er natuurlijk niet door, maar het is wel lekker vangen.