Struikrovers

Zou een normaal mens toch denken dat je met een flinke afvaardiging van GroenLinks in het gemeentebestuur je als stadsbewoner over het eerste deel van die naam geen zorgen hoeft te maken. Maar toch: het groen kwijnt.
Het gemeentebestuur is immers ook links en dat betekent huizen bouwen voor de nooddruftigen. En aangezien links wél mag stemmen maar het groen in de stad niet, trekt een struik altijd aan het kortste eind. Twee keer links wordt dan rechts.
Want weliswaar néémt de gemeente niet alleen maar gééft ze ook, maar met meer dan een paar pakken graszaad en een aanhanger vol getrommelde cobblestones komen de wethouders Intratuin niet uit. Dus klagen bewoners. Dat natuur in de buurt bij de gemeente bestaat uit een gesteriliseerd gazonnetje: doods en gekrompen.
De kritiek is niet helemaal terecht. Want wie een eekhoorn of vlinder wil beleven kan altijd bij de beheerder van de Ecologische Hoofdstructuur informeren naar hun bezoektijden. En wie de herfst wil ruiken hoeft maar boven een bladkorf te gaan hangen. Wie dan nog niet genoeg heeft kan ook zonder de auto te pakken zijn hart ophalen en zich vergapen aan fraaie natuur, onder het motto: het is groen en het.... maakt de stad mooier.
Slechts vier keer klikken op www.nijmegen.nl.
Dichterbij kan natuur niet zijn.