Lofzang kost 35.000 euro

Wij in Havana zijn natuurlijk vertrouwd met de hagiografie. De lofzang op onze bestuurders schalt dagelijks door het kantoor aan het begin van de werkdag. Vandaar ook dat we Stad in beweging van Kees de Graaf (vast geen familie) zo mooi vinden. Het boek over Nijmeegse nieuwbouwprojecten mag er zijn qua beeld. Maar de tekst er naast is teleurstellend.
Het is een groot juichverhaal over de aanpak van Nijmegen. Hier is naar de mond geschreven van de partij die betaald heeft voor dit boek. De gemeente heeft er 35.000euro voor op tafel gelegd en blijk­baar een kritiekloos verhaal geëist.
De Limos is prachtig ontwikkeld, maar de afronding van het groen laat al jaren op zich wachten. We lezen er niks over. De Josephhof is toparchitectuur, een prachtig bin­nenhofje, maar de schrijver stelt geen vragen over de afschuwelijke buitenranden. De zwarte research­toren Fifty TwoDegrees is een visi­tekaartje voor de stad, maar tege­lijk plaatsen velen dit complex op de lijst van lelijke gebouwen om­dat het zo dwingend aanwezig is.
De Graaf geeft alleen plusjes. Is ParkWest werkelijk een toppark of slechts een buffer voor het af­vangen van fijnstof? De vraag wordt niet gesteld. De Zwarte Hee­ren in Dukenburg manifesteren zich nadrukkelijk, maar de bewo­ners voelen zich erin opgesloten. Balkons ontbreken. De Graaf me­moreert het niet. Hij schetst ook dat Nijmegen alle ruimte geeft aan compacte bouwplannen zonder het groen aan te tasten. Blijkbaar heeft hij de recente discussies in de stad niet gevolgd. Milieugroe­pen staan vrijwel dagelijks op om het verlies aan groen aan de kaak te stellen. Maar wij treuren niet verder over deze lofzang, want op het stadhuis vindt men het een geweldig boek. En daar gaat het tenslotte om.