Epilerende treinreiziger
Met een klein pincetje trekt de man een voor een zwarte haartjes uit het stukje huid tussen zijn wenkbrauwen. Het schermpje van zijn telefoon gebruikt hij als spiegel.
De man zit rechts bij het raam in de trein naar Nijmegen.
Een Turk, schat ik. Iraniër zou ook kunnen.
Na het secure werkje strekt hij zijn telefoon-arm. Hij kijkt streng naar het apparaat en drukt een knopje in. Haalt het mobieltje weer naar zich toe en bekijkt de foto in het beeldscherm. Het resultaat kan hem niet bekoren. Hij houdt zijn hoofd iets schuin en maakt dan nog een foto.
Beter.
De treinreiziger haalt zijn hand met gouden zegelring om de pink over zijn ongeschoren kin en bedient met zijn andere hand de telefoon. Steekt het apparaat in de zak van zijn lange zwarte jas en knakt een voor een zijn vingers. Gouden horloge links. Stevig exemplaar.
De andere reizigers praten en lachen met elkaar. Niemand ziet deze man, die helemaal alleen achterin zit. Volle plasticzakken naast zijn stoel. Van Intratuin en BelCompany. Maar er zitten geen zomerplantjes en telefoons in. Wat wel, dat kan ik niet zien. Buiten gaan de straatlantaarns aan.
Na een minuutje haalt de Turk of Iraniër het mobieltje weer te voorschijn. Hij bekijkt het schermpje – leest sms - en glimlacht. Laat tevreden zijn hoofd achterover zakken tegen de paarse NS-rugleuning.
Nu gaat hij slapen.
Tot aan Nijmegen Centraal vraag ik me af wie hij blij heeft gemaakt met een recente foto van zijn geëpileerde gezicht.
Moet een vrouw zijn.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten