Negen frikadellen met uitjes
Zeven frikadellen speciaal kan ze op. Dat is haar maximum.
‘Hoe weet je dat nou’, vraagt de jongen naast haar.
‘Ga je dan kotsen?’
Goeie vraag.
Maar ze houdt het charmant.
‘Zeven frikadellen vind ik gewoon onwijs lekker.’
Zijn maximum is negen. Met uitjes.
Zeiknat zitten ze samen op de voorbank in het pendelbusje tussen Emporium en de artiestenparkeerplaats.
Hij heet Eelke, zegt hij tegen haar. Zij Lotte, zegt ze tegen hem.
‘We gaan allemaal naar het huis van Lotte’, roept Eelke brutaal tegen zijn vrienden achterin de bus. Elleboog over de rugleuning, kin erop. ‘Wedstrijdje frikadellen eten.’
Zij gooit haar natte haren in haar nek. ‘Dat wordt lastig. Ik woon in Noordwijk.’
‘Nououou’, antwoordt Eelke. ‘Dat is ook toevallig, ik in Scheveningen!’
Lotte kan er niet over uit. Ze zijn allebei gek op veel frikadellen, hebben beiden een naam met twee lettergrepen en komen ook nog eens uit dezelfde provincie. Hoe groot is de kans dat je elkaar dan treft op een festival in a place like Nijmegen.
Eelke gaat nog iets dichter tegen Lotte aan zitten.
Het busje verwijdert zich verder van het festivalterrein waar meisjes met zonnebrillen in de modder dansen en jongens zonder T-shirt tegen de ijzeren hekken pissen.
Emporium eindigt niet mooi. Maar Eelke en Lotte gaan een prachttoekomst tegemoet.
Ze houden ook nog eens allebei van hardcore, ontdekken ze verrast, terwijl ze elkaar diep in de ogen kijken. Het moet niet gekker worden.
Samen verlaten ze het beslagen busje. Bij het licht van de bliksem zoeken ze hun auto’s. De vrienden van Eelke zijn vergeten.
Volgend jaar om deze tijd wonen Eelke en Lotte samen, dat staat vast. Ergens in Zuid-Holland. Hun eerste gezamenlijke aankoop wordt een degelijke frituurpan.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten