maandag 23 juni 2008

Uit het DAGBOEK van Anna-Maria del Campo


Ik zou mijn moeder geslagen hebben

'Hot.'
Ze steekt haar vinger omhoog, wijst naar de hemel die propvol zit met warmte.
'Very hot today.'
Niet best, als ze het nu al heet vind, denk ik bij mezelf. De vrouw van de souvernirwinkel zit in de schaduw voor het rek zonnebrandolie. Op dit stukje Lesbos zal ze de hele zomer nog moeten zitten.
Tot nu toe zijn we elke dag in haar winkel geweest. Dag een voor een oranje hoofddoekje - Nederland zat er nog in -, dag twee voor een luchtbed en dag drie voor weer een luchtbed. Vandaag ga ik voor een groen opblaasbed. Dat gele van gisteren was na twee uur dobberen leeg. Toen kreeg ik het koud, want ik zakte steeds verder onder water. Niet fijn.
'You take the green one?', vraagt de dochter die opstaat van de stoel naast haar moeder.
'Yes please.'
Ze neemt het plastic pakketje van me over als ik blader tussen de uitgehangen handdoeken op een rek. Ik neem ook de badstoffen poncho van Sponge Bob. De grijze moeder knikt goedkeurend. Met de jonge vrouw loop ik naar binnen.
'Present?'
'Yes.'
Als ze de poncho uiterst secuur heeft opgevouwen, legt ze het op een vel bloemetjespapier. Ze buigt beide kanten van het blad naar elkaar toe, maar ze raken elkaar niet. Moeder komt erbij staan. 'Pak dat andere papier', gebaart ze. De dochter loopt naar achteren en komt terug met een ander, groter vel. Moeder zet haar enorme bril op en pakt een zilveren schaar uit de la. Ze helpt knippen.
'How old is kid?'
Vier vingers steekt haar dochter op, ze had het al gevraagd. 'A boy.'
Nu moet ze van mama een rood strikje van de rol met lintjes knippen.
Dit is waarschijnlijk het moment waarop ik mijn moeder geslagen zou hebben.
Maar de Griekse dochter knipt en friemelt dan geduldig met een plakbandje, aangegeven door de oudere vrouw.
Zo doen ze het altijd.

Geen opmerkingen: