Je zult maar Jan van der Meer heten. De wethouder van het is niet goed of het deugt niet. Brave buurten lopen te hoop tegen de verstening van hun stad. Bos weg, daarmee misschien ook een enkel verdwaald wild zwijn en een pad die nog niet plat is, en daar krijgen ze dan een plantsoentje voor terug.
Oké, denkt Van der Meer, dan zetten we in het centrum geraniums en andere kamerplanten neer, op straat en op daken, en lekker veel klimop die de binnenstad overwoekert.
Schiet daar opeens de Welstandscommissie wakker.
Want die bestaat nog en heeft daarom een mening.
Voor tegels en tegen groen, is die. Van der Meer niet alleen groen maar ook link.
Zonder dat ze het zelf weten zijn bomen en struiken goed om te ontstressen, houden ze de stad koel en eten ze fijnstof. Mogelijk daarom dat de halve binnenstad meer groen wil.
Maar de architectonische smaakpolitie gruwt ervan: wat er niet is geweest moet er ook niet komen. Dat er hier bomen stonden voordat Romeinen, Bataven en andere ruwelingen een nederzetting begonnen te metselen, het zal wel. De Welstandscommissie kijkt niet verder terug dan het Stenen Tijdperk in Nijmegen.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten